Modder, zaadjes en lotus
Ik was lang in de veronderstelling dat ik mijn opgelopen pijn van oude en nieuwe kwetsuren, teleurstellingen, vastzittende boosheid en het ongemak van allerlei ervaringen en de stress hierover door de jaren heen grotendeels had opgeruimd. Ik doe al veel en lang aan 'zelfwerk'. Vanaf mijn 20e ;-) vanaf dat ik op kamers ging wonen. Heerlijk vond ik het, mijn nieuwe leven, ver weg van het onveilige thuis . Maar ook kreeg ik last van mezelf, in al die ruimte zonder de 'ruis' van het gezinsleven. Ik was me destijds geheel niet bewust van mijn hoge gevoeligheid en opgegroeid met de aanname dat veel aan de wereld buiten mij lag en dat dat te veranderen viel.
Al snel en nieuwsgierig begon ik mijn zelfonderzoek. Met yoga en meditatie (schoorvoetend), ik werd overtuigd vegetariër, zocht hulp om mijn pijn op te ruimen én ik dompelde me onder in het uitgaansleven! Alles klopte op dat moment.
Want alles klopt in ieder moment ;)
Bij innerlijke ontwikkeling hoort opruimen erbij: patronen voortkomende uit vluchten, vechten bevriezen, vastzittende energie, trauma's die opgeslagen worden in grove en subtiele lagen, en (verborgen) behoeften en blinde vlekken die tevoorschijn komen in plotselinge en langzame bewustwording.
Pijn onder ogen zien, écht voelen en erbij kunnen blijven zolang als nodig is om echt te kunnen transformeren is voor de moedigen. Dit is de essentie van vergeving; de relatie met jezelf transformeren.
Het leven nu eenmaal blijft voortdurend uitdagingen en schuringen aanbieden. Daar is geen ontsnappen aan. En dat is precies de bedoeling!
'De tijd heelt alle wonden'; ja en nee!
Het doorsnijden van banden en doorbreken van ketenen die jou vasthouden en remmen is transformatie. Naar innerlijke schoonheid en de bloei van je ware zelf, om je natuurlijke zelf te zijn. De lotusbloem gedijt tenslotte het best in modder!