Zonder modder geen lotus
Soms denk ik graag dat ik de opgelopen pijn van oude en nieuwe kwetsuren, teleurstellingen, vastzittende boosheid en de stress inmiddels wel heb opgeruimd. Ik doe tenslotte al lang aan 'zelfwerk', vanaf mijn 20e ;-) vanaf dat ik op kamers ging wonen. Heerlijk vond ik het, mijn nieuwe leven, ver weg van het onveilige thuis. En ook, zonder de 'ruis' van het gezinsleven kwam ik andere delen van mezelf tegen. Mijn hoge gevoeligheid was ik me toen nog niet bewust, en was opgegroeid met het idee dat de wereld buiten mij het probleem was en dat ik die kon veranderen.
Nieuwsgierig begon ik aan zelfonderzoek: yoga en meditatie, vegetariër worden, hulp zoeken om mijn pijn op te ruimen én mezelf onderdompelen in het uitgaansleven! Alles klopte op dat moment, want alles klopt in ieder moment. ;)
Innerlijke ontwikkeling vraagt om opruimen: patronen van vluchten, vechten bevriezen, vastzittende energie, trauma's en verborgen behoeften. Als een ui, die je laagje voor laagje afpelt. Niet alleen op weg naar de kern, maar waarin loslaten en je nieuwe zelf integreren idelatier samengaat met immense vriendeljkheid naar jezelf.
Pijn onder ogen zien, voelen en erbij blijven zolang is voor de moedigen. Dit is de essentie van vergeving; de relatie met jezelf transformeren.
Het leven blijft uitdagingen en schuringen aanbieden−dat is ook precies de bedoeling!
'Heelt de tijd alle wonden?'; Ja en nee.
Werkelijke heling komt door banden en ketenen te doorsnijden die je vasthouden. Dit is transformatie: naar innerlijke schoonheid en de bloei van je ware zelf. Want zoals de om de lotusbloem groeit en het beste gedijt in modder, zo groeien wij door onze uitdagingen en zelfgekozen thema's.
